Bana kalan iki güzel sözünü ayrılığına düğme yapıyorum çoğu gece,
Üşümüyorum bazen artık,
İliklediğimde sensizlik sızmıyor içime,
Ayrılığının ardından sevdiğin tüm saatlerin özetlerini çıkartıyorum,
Boş bir kısım bırakmadan kabullenmeye çalışıyorum yokluğunu sayfalarca,
Öpüşmeyi kesiyorum kimi zaman bir şişe rakıyla,
Kimi zamanda saatlerce sevişmem gerekmiş gibi anılarınla,
Yapışıyorum aklımın yakasına,
Çok uzaklaşsan da, ne de güzelsin hala dalmaya kalktığımda sana boğulurcasına,

Sende ağustosun en sevdiğim menekşe kokusu var,
Benim tenimde senden kalıntı ağustos sonu hüznü,
Yama yapılmış kırgınlıklar çabası kaynayan ömrümde,
İyileşmeyi bekleyen kaç günüm,kaç haftam var kimbilir senden sonra,

Hangi acının sapağı çıkartır ki beni düzlüğe,
Ay’ı pusula yaptım senden sonra kaybolan,karanlığa dönmeye yüz tutmuş yüreğime,
Bir çift sağır edindim,
Bir çift kör dost senden sonra kendime,
Bilmediğin bir yerde değilim,
Görmezden gelme süsü çekilmiş gözlerine,
Akmamaya niyetlenmişcesine,
Bense ağır ağır yok oluşların ortasında,
Seni tutuyorum düşerken kirpiklerimde,
İntihara kalkışmış kaç hissim,
Çiğ damlaları gibi sen eş anlamlı sensizliğe,

İçimde yaşattıklarıma özgürlük yasak,
Senden sonra aşk sürgünü her şehir,
Hislerim kurak,
Gerçeklerime sinmiş korkularımla,
Artık hayallerim ne de korkak...