O
Yük değil bu
Saatlerin sesi ile alıp veremediğim ne?
Tül görmekten sıkıldım galiba her uyandığımda!
Yüzüme bakmayı unutamıyorum
Aynalardan kurtarın beni
Güneş vurmalı bugün de yüzüme
Annemin sesini daima özledim
Yeni bir güne nasıl başlanırdı acaba
Kokmalı çayım
Büyük amaçların takviminde kırmızılar artıyor
Ekmekler kızardı
Adımlar enerjik
Normal bir seyir etrafında bugünde geçti gitti

Hangi gune çevirsem yuzumu
Eski gazete sayfalari kokardi
Bölük börcuk kat kat sinmiscesine
Hangi güne özlem duymayı
Bir turlu kestiremiyorum
Yankilarim çok odam boş
Ellerim nasır
Bir asırlık yük sanki sirtimdada
Bir gariplik kovaliyorum
Oysaki huzurluydum
Oysaki gururlu
Hayat bırakmıyor sanki
Hayat beni rahat bırakmıyor
Kibir duymaliydim bu yalnizligima
Bir başkasını aramaksizin
Mutlu olmak
Beceremiyorum
Itiliyordum onsuzluga
O kimse ciksin ve gelsin artık
Bensiz nekadarda mutluymus meğer
Hiç sormuyor bile hatrimi
Dönmek bile bilmiyor
Geri dönmek için önce gelmek şart mı
Ah uykusuz ben
Yeter bu çayların ruhuma yasattigi dram
Yeter alevi paslı şöminenin
Yeter artık şu loş ışık
Yeter elimdeki defter ve kalem
Siz bile teksiniz
Bana sadece yalnızlığı ogrettiniz
Sevmedim ben bunu
Sevmedim öyle
Gidin benim için bittiniz
Şimdi gidin
Ve getirin onu!