17
Yorum
47
Beğeni
0,0
Puan
1965
Okunma

hep önce var olduğum yere baktım
senin bakışlarını bulduğum yere
suya sabuna dokundum yıkanmayı umarak
kirpiklerinde duran yağmurda
gözlerime aldım dokunuşunun mutunu, acısını
orda konakladın
belki de bir gölgeden ibarettin
üstelik kendi elimle çizdiğim
istediğim renk ve desende
hayal ettiğim gibi
sevgiyi konut bilmiş
elinde kırmızı bir gülle
somut olan yalnız yaşadığındı
varlığımda var olan
arka sayfasında ne var sen bilirdin
ikili yalnızlığımızın
açık bir kitap değildik
gelen okusun
yetiyor olduğun yeri bilmek
arada bir karşıma çıkman umudu
yine de..
yetmiyor kısmaman
aşk lâmbasını..
22. 04. 2018 / Nazik Gülünay