Baharın gelişiyle duygular sevgi dolar.
Çiçeğe benzer kadın, baktıkça yüzü güler.
İlgi bekler erkekten, umudu erken solar.
Duyduğu kötü söze sızlanır içli kadın.

Aşk dediğin oyun mu? Dolamış sın diline.
Hangi hakla değersin o mazlumun kılına?
Erkek denilen kişi sahip çıksın beline.
Ağlaşır bir kuytuda gözleri yaşlı kadın.

Karşında ki kadındır, ondan öte insandır.
Doğada tüm canlılar dişisine hayrandır.
Kadın denilen varlık erkeğine ihsandır.
Her ortamda her halde, güzeldir nazlı kadın.

‘’Kadın eve kapansın’’ diyen Arap kafası.
Aklını almış bunun uçkurunun sefası.
Kendini adam sanma, boş terazi kefesi!
Esir gibi haneye mahkum mu yaslı kadın?

Ayrımcılık var yine: ‘’Dayak vurun kadına.’’
Bunu söyleyen gafil konuşur ne adına?
Bir kez sen ye dayağı! Bak bakalım tadına.
Bağnaz toplum içinde, her zaman saklı kadın.

İşsizlik, düşük ücret, büker halkın belini.
Gergin geçen gün boyu tutamaz ki dilini.
Çoğu kez istemeden sallar durur elini.
Yokluğun çilesinde şaşkındır dertli kadın.

Güç bir iş, çocuk yapmak. Kişiye özel sanattır.
Kimi an duygu dolu, kimi an çok inattır.
‘’Kolayca kandırılma,’’ değişmeyen fıtrattır.
Gönüllere sultandır, bakışı tatlı kadın.

Hangi dinden, mezhepten, hangi ırktan, meşrepten?
Suçlanır her Ülkede yerli yersiz edepten.
Özenle yaratılmış, pek çok ayrı sebepten.
Bilinmezse kıymeti, gülmez cefalı kadın.

Kim suçludur zinada? Erkek masum sayılır.
Kadın için her daim dedikodu yayılır.
İftira etme Macit, Şeytan buna bayılır.
Namusuyla yolunda, yürür akıllı kadın.

Mehmet Macit
10.004.2018
Dikili/İzmir