Gecenin bir saatinde deli edercesine,
Çırılçıplak kalmış duygularımın yalnızlığına,
Sağnak yağmurlar yağıyor..!
Geçmişin izbe duvarların da esir olan benliğimi,
Kaç kere bugünle, yarınlarla toplayıp, çıkarttım,
Hatırlamıyorum..!

Unutmak istediğim girdaplar denizinde,
Şimşekler çakıyor!
Dalgalar delicesine kıyıya vuruyor!
Ne varsa alıp götürecek derken,
Vefasızlıkların bugünmüş gibi çığlıkları!
Kulakları sağır, sessizliği kördüğüm ediyor!!

Aşk, sevda ne kadar anlamlı duygular varsa,
Kurban vermişim bir bir!
Riyakarlığın akıl almaz kalleşliğine!
Deniz derya sular gibi akan, bembeyaz duygular,
Tutunmak, yer etmek, var olmak için yanlış sularda
Çaresizce durmadan, yüzüp durmuş!!

En büyük suçun duyguları katletmek olduğunu
Hangimiz görür, farkeder, kabul eder ki zaten ?

İçimizde ki duygular konu olunca, öyle ya!
Hepimiz masum, hepimiz temiz, hepimiz yürekli..!
Aaahhh ah! Keşke bir ayna alıp,
Yüzümüze tutabilme cesaretini göstersek de
Doğarken tertemiz olan masum duyguların
Büyüdükçe kirletip, nasıl da celladı olduğumuzu,
Görebilsek, farkedebilsek, kabullenebilsek..!

Belki o zaman yaşanası bir ömre,
Açılacak kapı kilidinin,
Çok uzaklar da, yaban ellerde olmadığını,
Kendi ellerimizde olduğunu
Eyvallah etmeden, belki anlardık,
Kim bilir...!!!

15.04.2018 Ankara P.ÇETİN