Bak! Yuvasından bir kuş daha uçtu!
Özgürlüğe, sevgiye giden yola doğru,
Öyle ya vakti saati gelen,
Yuvadan uçup gidecek amansızca!
Ne söylersen söyle, ne yaparsan yap
Çıktığı amansız yoldan alıkoymak nafile,
Kaç bahara, kaç kışa yelken açıp
Misafir olacak bil mese de...!

Belki tel örgüler arkasın da bir kafeste,
Belki bir avcının silahının ucun da,
Belki bir çocuğun sapan taşın da,
Esir olup, kıvranarak can çekişecek..!
Belki de tam aksine,
Bahar da oynayan çocukların cıvıltılarına,
Eşsiz huzur kokan melodisiyle eşlik edecek..!
Yaşa/n madan nerden bilinir ki..!

Kim bilebilir ki,
Hayatın O’na ne getireceğini,
Belki O bile bilmeyecek!
Ama olsun değmez mi..?
Hayat ne getirirse getirsin,
Kendi kanatlarıyla uçmak için,
Denemeye, mücadele etmeye,
Cesareti korkaklığa tercih etmeye..!

Çıktığın yoldan dönme ey güzel kuş!
Hasbahal et, yoluna çıkan her yolcuyla
Herkesi kıskandıran bülbül ötüşünle
Yaralara merhem ol, baharı muştula..!
Yolunun geçtiği, yürekten yoksun aciz,
Fakirhane bacalara!
Uzak diyarlardan kanatlarına yüklediğin,
Buram buram huzur, muhabbet...kokan,
Özgürlük, sevgi çiçeğinden bir tutam bırak!!

Bırak ki,
Vebali hastalık gibi yüreklere bulaşsın,
Bulaşsın ki,
Uğradığın her han da, doyumsuz haz,
Kulaktan kulağa fısıldansın!
Kimbilir belki o zaman
Hayatın, Hayatların Anlamı, Vazgeçilmez Olur...!

14.04.2018 Ankara P.ÇETİN