Üç adamdan biri babam,
Dalında taze meyvesiyim,
Mert adam, soylu adam,
İnce ruhlu, kibar adam,
Mirası, kitapları…
Her birine ellerinin kokusu sinmiş,
Eserinin özüyüm,
İzinden yürürüm…

Biri Ata’m,
Cihana sığmaz ki,
Büyük adam, özlenen adam,
Beklenen adam,
Asil ruhlu, saygın adam,
Fikir babam…
Mirası, Türkiye Cumhuriyeti Devleti!
Her taşında, karış karış toprağında,
El emeği, göz nuru var,
Eserinin özüyüm,
Vatanımın yılmaz bekçisiyim…

Biri Ferdi Tayfur,
Hoş adam, yakışıklı adam,
Aşıkların, sevdalıların sesi,
İçli adam, talihsiz adam,
Mirası, şarkıları…
Hepsini sevgiyle harmanlamış,
Aşkla donatmış,
Hepsinde ayrılık, hasret, gözyaşı var,
Eserinin özüyüm,
Sevginin sonsuz neferiyim…

Üç adamı da çok seviyorum,
Onlar karakterime yön veren pusulam,
Kutup yıldızım…

Delicesine içimde çağlayan,
Gürül gürül akan,
Göz pınarım, aşk bahçem,
Hayallerimde, rüyalarımda,
Sözlerimde, şiirlerimde,
Şarkılarımda yaşattığım,
Ruh eşim, solmaz çiçeğim,
Onunla nefes aldığım,
Onunla dünyaları dolaştığım,
Onunla sevgiyi, aşkı doya doya yaşadığım,
Onunla aynalarla barıştığım,
Onunla yüzümü güldürdüğüm,
Ama hiç tanımadığım,
Sesini duymadığım,
Yüzünü dahi görmediğim,
Bir de kadın sevdim…
Mirası ben,
Eseri ben,
Özü ben,
O, ruhuma çok güzel yakışıyor…

Üç adam, bir kadın sevdim,
Canımdan öte sevdim,
Ölümüne sevdim,
Onlar her şeyim,
Türkçem, mantığım, felsefem,
Gülen yüzüm, mutluluğum,
Onlarla hayat doluyum…


Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
12 Nisan 2018, Isparta

Not: Bu şiirimi yazdığımda annem hayattaydı. İnsan, konduramıyor ölümü en yakınlarına. Sanki hiç ölmeyeceklermiş gibi düşünüyor. Ölüm gerçeği her zaman var. Elbette annem de benim için çok değerli. Dedim ya, insan ölümü yakıştıramıyor sevdiklerine. Şiirimde geçen o kadın hayali bir kadın. Hayallerim olmasaydı şiirlerimi yazamazdım. Hayatımdaki en değerli kadın tabi ki annemdir, beni doğuran kadın. Annem... Annelerin de babaların da hakları asla ödenmez. Eş de değerlidir, kardeşler de değerlidir, evlatlar da değerlidir. Sıralama yap deseler, zordur. Ayrılır mı hiç et tırnaktan!

Yine de bir sıralama yapayım, hayat tecrübem bana şunu da öğretti. Yukarıda saydıklarımın hepsi gider. Hepsi uzaklaşır, hepsi seni terk eder. Geriye sadece bir tek, onlar da sağ iseler şayet, insanın kendi anası, babası kalır evlatlarını terk etmeyen. Hepsi gider, hepsi... Biraz kaba bir tabir olacak ama, gerçeği de bu. Ne demişler, "Karı her zaman bulunur da, ana, baba bulunmaz." Elbette sadık, vefalı, karakterli eşler de, evlatlar da var. Onlara sözüm yok. Çocuk doğurup evlatlık veren hayırsız analar babalar da var. Hamile kaldığında çocuğunu canlı canlı öldürüp çöpe atanlar analar da var. Bilmem neyinin keyfindeki bu tür mahluklar benim gözümde insan değiller zaten. Benimkisi genel bir tespittir.

Ben sıralamamı iyice daraltıp teke indireceğim. HERKES GİDER, HERKES SENİ TERK EDER, GERİYE BİR TEK KİŞİ KALIR SANA SAHİP ÇIKAN: ANNEN