6
Yorum
21
Beğeni
0,0
Puan
1143
Okunma
The Old Fisherman, 1895
Pablo Picasso
_ Dipsiz karanlıklar
elbette saati gelmeden görünmez güneş
belleğimde kalan düşçü gözlerimin yalnızlığına
sen hep aydınlıkta kal huzur
aldırmadan bu koca yığınlara.
_ Öylesine kurumuş ki içim
dokunsalar dağılıverecek sanki anılar
çiğnenmiş yollarda esen yele savrulup
bükmen gerektiğinde dizlerini gözyaşlarım
canımı acıtsan bile
ilerle
aldırma geceleri böyle uzun uzun bağıran
titreşen ağaçların dallarına.
_ Parlak bir sis altında
yaban zambağının solgun ve ıslak yaprakları kadar soğuk havada
çiy gibi yavaşça süzülüp kül rengi sulara
kayıp giden yaşam
duru serinlik saatlerinde.
Cevap Yaz