3
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
2764
Okunma
Nesteren: Yaban gülü
_ bilmiyorum
körelmiş yüreğimin bildiği yabancılaşmak
ve dünyamız kopmuş gibi kara gök kubbesinde
hala seviyor musun
Yalnız seni gördüm kırpıp da anlamadan gözlerimi açtığım zaman, güneşe baktığımda; benek benek, gökkuşağı sonrası yağmurların: ufukta kaldı birden acılar.
_ söz ver yeniden geleceğine bir düşte
ya bir gün pencere nişinden
yada eski bir iç çekişle
nesteren
Uzakta, dünyamız kopmuş gibi ve yumuşak: sonsuz yıldızlar dizilmiş kasnakta, daha bitmemiş de siyah etamin üzerine sanki öylesine serpilmişler ve eksik bir kanaviçe: bir sen yoksun Zühre, denizköpüğüm.
_ şu an
bir bilsen nasıl seviyorum
o kuru yapraklarını son okuduğum romanın sayfaları arasında
ve bana sessizce gülümsemen
5.0
100% (6)
Cevap Yaz