Hüzünlendiğin günlerde
Bir başka oluyorsun dostum
Bir başka oluyorsun, nasıl desem hani
Başı dumanlı bir dağın eteğindeki
Bir bağda çırpınarak öten bülbül gibi
Âdeta dertten deliye dönüyorsun

Hüzünlendiğin günlerde
Bir başka oluyorsun dostum bir başka
Hani nasıl desem, iç içe geçen duygularını
Kendi içine gömmüş gibi âdeta
Acı acı gülen bir matruşka

Hüzünlendiğin günlerde
Bir başka oluyorsun dostum
Bir başka oluyorsun, nasıl desem hani
Yakamoz sarısı duygularla beyni
Allak bullak olmuş biri gibi
Bakışların tutuk, kafan dalgın
Eller şakakta öylece kala kalıyorsun

Hüzünlendiğin günlerde
Bir başka oluyorsun dostum bir başka
Hani nasıl desem, soluk soluğa
Köşe bucak kayıp atını arayan bir
Canhıraş seyis oluyorsun gam bulutuyla
Dopdolu bir göğün altında

Hüzünlendiğin günlerde
Gecelerin katili oluyor gözlerin
Hem delik deşik ediyor karanlıkları
Bıçaktan keskin bakışların
Hem mevt dağının kulaklarını çınlatıyor
Ruhundan kopan haykırışların

Mesut ÖZÜNLÜ