Seni unutmak adına tüm kelimelerimi ziyan ettim
Kaldın aklımda bir tümör gibi söküp atamıyorum.
Bıktığım ve tükendiğim bu vakitte,
Sana koşuyor özlemlerim, uzun ve sancılı yollardan.

Hani alıp giderken benden kokunu,
Hani yokluğun kırbaçlarken tenimi.
Gitme demiştim sana.
Belki inanmazsın diye
Gözlerime yansıtmıştım çaresizliğimi
Gözlerim okunaklı belki de dokunaklıydı.

Bir ustura ağzına değdi yüreğim,
Gecenin ‘sen’ kokan saatlerinde,
Kanamaya başlar en derinden yalnızlığım.
Uykuya hasret gözlerim şahittir buna.

Bir gün aklının kıyılarına sürüklenmemiş işte adım,
Demek ki bir ben kavruldum bu sevda ateşinde.
Mutlu görüyorum seni, rabbim eksik etmesin de,
Bensizlik ne çok yakışmış sana.

Denize düşen yılana sarılırmış derler,
Şimdi yokluğuna sarılıp da hasreti solumak düştü bana.
Seni unutmak adına kendimi tükettim de,
Daha ömrümden alacağın kalmış,
çekip gitmiyorsun aklımdan.