0
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
1068
Okunma
sınırları öfkeye çizilen sokaklar diyaloğu
uzunluğuna -uzadıya anlatan duvarlar
kısacık fısıltının nefesine duyulur
oldu noktası öncesi ses
daha parmak şaklat -hadi virgül daha
dokun yarınlı gülümsemelerin ağrısına
düşünce tozu kalksın izlerden
hadsiz çocukların pedalları yorulmaz
bir mavi güneşi kahkahadır giyinmiş
her sis doygunu dağ
say düzlere alnımız ısınmış
taşları oğul edinen rüzgar kundağı saçlarınız
yağmur olup toprağın gözlerini
doyurmak yasak
terliyor yine harına bir sofranın bereketi
kendi göğsüne ölümlü her alevli renk
yatmadan dizlerinin uykusuna
avuçlarına kıyam duran sızıya sarıl -kalk
