kış büyürdü içimde

sabah şehir uyanmadan
yağmura karışır
toprak kokardın
aşk makamında bir tomurcuk olur
çiçek verirdi gözlerin
susardı şarkılar
kalk gidelim derdin sen





ağır ağır bulutlar sarardı beni
ağrılar birikirdi dizlerimde
ödülsüz şiirler gibi yorgun düşerdim
dumanlı bir dağ gibiydin
müptelasıydım ben yüreğinin
bir ağıt saplanırdı göğsüme
ben bir türküye sarılırdım
kalk gidelim derdin sen




ateşli bir doğum sancısı olur
düşerdim köy yollarına
sel basardı yüreğimi
terlerdi ellerim
acırdı kalbim
gelirdin
gözlerinde elma çiçeği
kırlangıçlar bahara kalkardı
kalk gidelim derdin sen





düşlerimi bir tek sen gördün
gözlerime bakınca
heybemde onmaz acılar olsa da
yollar bastı geleceğimi


haydi diyorum
bu gün Akdeniz kokulu bir çocuk var içimde
kalk gidelim öyleyse…



























sıtkı özkaya
antalya/mart/2018