0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
743
Okunma
kendime gelir düzelirim
özenirim bakarsın kendi etrafında dönen birine
yaklaşıp gün iletirken güneşin avuçlarında sevgi
hem bu yorgunluk bahar gecelerinden kalma
uyuşuk bir suratsızlık sadece
bezgin düşlerini ucuza satan esintilerin tatlı gözleri
gün iletirken güneşin avuçlarında sevgi
şimdi nereden bakarsan bak
yükseğe çıkmışız bir hayli yükseğe
korkuyor değilim
ayaklarını suya değdirip kaçıran hava güzel olsa da
hep oracıkta kayaları oyan dalga
kimse bilmez ki ölmüş bir çocuğun saçları mıdır
kara kabuslarda rüyamıza karışan
uyandırıp sorsak denizin yalnızlığına
neydi böylesine uzayan gözyaşlarımızda
ağzım düştü bitirdiği yerden kalkacak
hatırlamıyorum olsam da bakın yüzümün karanlığına
bir yarım ayın gülümsemesi
dolacak dudağınıza.
