Beni hatırlamışsın dostla sohbet ederken
Takılıp kalmış gözün albümdeki bir resme
Gelmiş dilin ucuna “adımı” diyecekken
Dudağını ısırıp ağlamışsın sebep ne?

Ne düşündün bilmedim hayalinde neler var
“Üzüldüm” deme sakın, vicdan senin neyine
Güneş bile her sabah gereksiz yere doğar
Sen bana hiç sordun mu, gece nedir gündüz ne?

Senin hatırladığın mazide ki her haslet
Şimdi benim dünyam da kapkaranlık bir perde
Kayıp gitti elimden “gençlik” denen o servet
Sen nerden bileceksin, yıllar nedir zaman ne?

Haydi sil gözyaşını bana yavan geliyor
Boşa yorup dilini lanet etme kadere
Nasılsa her bahardan sonra hazan geliyor
Hiç aklına geldi mi, hayat nedir ecel ne?

Yüzündeki tebessüm mutluluk izi değil
O çocuksu gülüşün masumiyetin nerde
Dost bile olamadın “kaçışın” buna delil
Sen de vefa ne arar ne bilirsin hasret ne?

Gördüğüm o rüyayı yanılıp “şiir sandım”
Bunca sayfa kirlettim(!) senin için boş yere
Seni böyle yüceltmek bir hataymış anladım
Haydi cevap versene!.. Senin özelliğin ne?