7
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
1131
Okunma

Saçlarıma yıldızlar düşüyor
Yüzümdeki çizgiler belli,belirsiz
Gözlerim
Bazen amaçsızca bakıyor
Sözlerim
Bir çoğu,havada asılı kalıyor
Tüm bunlar
Kimin eseri?
Umut diye sarıldığım yalanları
Akça,pakça tülbentlerle süzdüm
Hüzün deryasının içinde
Boğazıma kadar battım
Boğuldum
Pisliğin içinde kayboldum
Kimsesizce
An geldi
Kıvılcımlar icinde
Kıvılcımlaştım
İklimin çeşiti yok
İçimde sönmeyen ateşin közleri
Daha ilk günkü gibi taze
Kızıl yangınlarım
Geceler
Geceler boyu açık kalan gözlerim
Ölüm benim
Dirim benim
Çaresizliklerimi gördüm
Hep içime gömdüm
Karalar bağladığım
Gölgemle
Doğduğum günden başlar
Bu kirli dünyanın kahpeliği
Doğuran
Doğurduğundan pişman
Köpekler gibi
Günahımı boynuma astım
Ömür boyu dokunulmazım
Bu alemde...
5.0
100% (15)