bir gün...
yeniden notalara basacak
alt dudakların
ve işte o zaman
sus/acaksın bana
ama şimdi değil
usul usul gel yanıma
sahipsiz
kimsesiz
kendin gel
omuzların
bedenini taşıyabilirler
güçlüsün sen
kapat gözlerini
ben güçlü olmayı
senden öğreniyorum
anlamlar yüklemeyi
baktığım gökyüzüne
kayan bir yıldıza
sus ve dinle
yüzüne bakıyorum çünkü
çevirme yüzünü ki
yine gitmek istiyorsun biliyorum
çarpıp kapıyı
nereye? kime?
seni herkes kadar
delice istedim ben
seni kim ne kadar istediyse
ben kadar fazlasını
duyuyor musun beni!!..
o ülkedesin dediğimde
iklimini söyleyip bana
bir kelebek gibi uçuşmuştum
ciğerlerimin içinde
çocuk alkışlarıyla
bozarken suskunluğumu
bütün duygularına
ters takla atan
bir güvercin gibi
talan etmiştim
anlama dair ne varsa ki
al kanatlarımı benden
uçamıyorum deme!!
bil ki sevgili
yüreğimin
en derinindeydi kanatların
gözüme batmasına aldırmadan
içimin kuyularından
b-akıyorum sana...






(...)