uzat
kolunu
uzat ki
hangi
kolumuzu
tutsak..
papatya
bahçesine
mavi
denizlere
açılır
yollar
yıllar
kapılar
ve
ben
senin
sesine
düştüğümde
bir
es
tadında
bir
anda
zamanda
sessizliğinden
geçen
bir
ateş
böceği
gördüm
bu gece..
ve
derinlerinden
en
uzak
kıyısından
teninin
gelen
Yusuf
kokusu
yüreğimi
boyadın
yüreğini
boyadım
senin
olan
her
şey
benimdi
çünkü
buna
renklerin
dahil
g/özünün
elası
gibi
iz
tadında
yer
etmişse
yağmur
yüreğine
iliğine
dokuna
zamanda
fark
etmez
bundan
sonra
an/da
her
siyah
her
mavi
dolunay
ve
düş
yorgunu
zamanlar
düş
çarpması
her
kule
her
kurdele
isler
sisler
dumanlar
derinliğine
girdikçe
dehlizlerinde
sobelediğin
kuşkular
senden
akan
sızan
bakan
her
şey
bana
çarpar ki
seni
inciten
her
şey
beni
yakar
yıkar..
aşığım
sana
eriyor
kutuplarım
bütün
karalarım
yürüyor
vücudumda
bütün
sular
çekildi
inine..
akarak
ıslatarak
saçlarının
her
bir
telini
ki
ben
sana
aşığım

b
i
l
i
y
o
r
u
m..




(...)