hazırlanıyordum
burnunu genişletip poz verdi
uçuk kaçık güreşiyordu resimler
neyse geç bunları
olanları duyunca şaşıracaksın
bulutlara dokundum beyaz bulutlara
çok sevinçliydim
şarkı söylemeye gelmiştim
bizi umursamayan yağmurlar yağdı

kartpostal kuyusuna düştüm karlı gecede
evin içinde miydim bilmiyorum
önce üşüdüğümü sandım
sonra kapılınca bacaların dumanına
üstümü örttü annem

ağlamadım tabi
avluyu sulayan kadının gözyaşlarıydı
kulağımı yaslayıp geceyi dinlemeye başladığımda
iki sevginin arasındaki nefrete düştüm
karanlığı aydınlatan ay neresi
uzağa düştüğümde incinen ayrılıklar neresi
demedim bir an bile yalvaran göğe

zaten böyle yoruluyordu gün boyu günler
kimsesizler parkına gidip ağaçlarla konuşuyordum
olur olmaz beni uyandırdıklarında
gölgelere kızıp korkutuyordum sezgimi
azalsın diye başımı okşayan yalancı acı

büyüdüğümde yüzlerce elim oldu
sizin için sevdim vampirlerin dudağındaki kanı
üzülüp katlanmak için yalnızlığıma
niçin sevilmediğimi anladım .