3
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
628
Okunma
Saklı değildir
Umudu yerden yere vuran ıslık nefesimde
Daldığım noktadan uzağa gitmek
Beni kendime yakınlaştıran çizgidir
Bu yüzden gölgelerin elleri büyüktür ensemde
Dilime ölümü bağlayan rüzgar ipliği
Sesime sis yalnızlığı
Gümüş tepelerle dokurken
Dudağımın ucuna sürüklenen çocuklar gibi
Göğümü sararım
Durmadan avuç içlerim titrer
Etrafımda kol ayak gezen
Insan iniltileri
Kapalı kapı ardında
Beyaz çiçek dökerim kendime
Kendim kendinden geçer
Kendimi severek
Gövdemin örgüsüne aşktır takılı kalan
Sabahın zerafetiyle karşılarım seni
Çünkü sabır yorgan gibi
Yokluğa ve acıya can katar
Yüzümdeki boşlukları sevgiyle onarırken
Başını dayadığında yüzüne akar yüzüm
Yanyana
Bir aynanın karşısında
5.0
100% (11)
Cevap Yaz
