Bana “şair” diyorlar, sen başka bir isim bul
Kays-ı çöl mecnun yaptı, bana yeter İstanbul

İstanbul da bir şair! .. Olmasaydım şaşardım
Olmasaydım, ben nasıl, İstanbul da yaşardım

İstanbul da kalemsiz nefeslenir mi? Düşün! ..
Güneşi bile unut sabahı yok bu düş-ün

Sevda İstanbul mudur, İstanbul mu sevdadır
Koca Dünya’ya bir bak! .. Böyle sevda var mıdır

Kalem bu şehre mahsus, bu şehir kaleme can
İstanbul ki şairin yüreğinde an be an

Hacizlidir gönüller ismine İstanbul’un
Böyle bir kara sevda varsa arayın bulun

Bir tesbih ki bu şehir tam otuz beş boncuklu
Şefkat dolu bir ana, yirmi milyon çocuklu

Mazhar olmuş Nebi’nin söz-ü mukaddesine
O söz ki; Fatih ile, ulaştı adresine

İsterim ki uzanıp öpeyim gerdanından
Ah İstanbul! ..Sevgilim, gönül geçer mi yar’dan

Seni yazacak kalem tükenmez mi? Tükenir
Şaire ilham gerek o da senden beklenir

Allah nasip eyledi seni sen de yaşadım
İstanbul da yaşarken İstanbul’u anladım

Seni benden önce de dinledi Orhan Veli
Seni her kim dinlese deli oluyor deli

Bana şair diyorlar sen başka bir isim bul
Kays-ı çöl mecnun yaptı bana yeter İstanbul