Son şarkıları bu sokak çalgıcılarının
Yıldızların son ışık saçması yeryüzüne
Son kaldırımları şehirin
Ve son susmalarımız

Utanman yoksa her şeyi yapabilir
Her şeye dönüşürsün yazıyordu duvarda
Sonra boyayıp kapattılar yazının üzerini
Ben kalan son umudu,
Son masum çocuğuna armağan ediyordum kainatın
Anlamları arıyordum otobüs duraklarında
Tren garlarında, salaş balıkçılarda

İçimin son affedilmeyeni
Ortalığı dağıtıp uzaklaşmış
Son masal da kırılmıştı hani
Tırnaklarının arasında biriken
Sevişmeleri temizlemeden
Taze ihtiraslara el uzatan kalleşlerin
Asla veremeyeceği sözleri tutuyordum
Ağırlaşıyordu bu sonlar, sonuçlar, sonuncular
Sonuma yaklaşıyordum
Ve sonumda,
Denizime atılıyordum
Ayağıma bağlı bütün o sonlarla
Ağırdılar
Ağırlıktılar bana
Fakat dibe çökmem için
Gerekiyorlardı...