1
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
591
Okunma
Bu şehir,
Bu şehir çocuk ne sana dost ne bana.
Alıp götürüyor ömürlerimizi kara bir katran kazanına.
Ben unuttum baharların gelişini-gidişini,
Sense hiç yaşamadın bu betonlar arasında.
Hangimiz daha şanslı ya da şanssızız bilemeyeceğiz.
Bu şehir çocuk alıp götürdü yarınlarımızı da, aklımızı da.
Sen şimdi farkında değilsin tabi hiçbir şeyin,
Hele yitirmeye başla bir hayatın sana verdiklerini,
Pişmanlıkların, dövünmelerin de kar etmeyecek
Başını vuracağın taşın bile olmayacak
Kuşatıldığın yüksek binaların arasında
Cevap Yaz