1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
752
Okunma
Hırpalanmış duyguların barınağı oldu yüreğim.
Kalbimin kıyısına vuran sevda çöplüğü
Can kırıkları içinde batıyor gönlüme
Şizofrenik bir sevdadan elleri bomboş dönüyorum
Dünler içinde kaybolan yarınlarda güneşler çok sönük
Öfkemle çuvaldızıda iğneyide kendime batırıyorum
İçimde bastırılmış acıların doğurduğu bir hayvan can buluyor
Hırçın, asabi ve sinirli
Susmuyor kalp
Darp ediyor sevdam onu
Ve ben değişen bana uzaktan bakıyorum
Ne kadar da çok canı yanıyormuş canımın
Ne kadar da çok geç kalmışım kendime
Ama o şizefrenik sevda hala fikrimde
Ve ben büyük sevmenin bedelini büyük ödüyorum kendimce...
Tuğba Topal
5.0
100% (3)
Cevap Yaz