sen ben altı mayıs..öyle böyle kavgalarım..babamdan değil

çaldıklarım ..niçin bu öfke varyantı yağarken

saçlarında yürüsem geçmişe


1.

uzamı sinen simurg

kayalıkları seken sis

yaldızlı ter


uçurum kanar yağız

azdığım şiir

sızıyor mendile

kendi külü

bir göz arıyor savrulmak için



kötülük ediyorsun ..olgunlaşmaya yüz tutmuş

ruhuna

bir kuş kışkırtıyorsun

kanatları geceden




2.

rahatla

bırak hüsranları şairler yazsın ..o geride kaldı

uçurmaya çalış gecenin rengini küle karşı


karşım değil ipekten

ağzın dökülen ben



çoktan unuttum her şeyi

adına şiir dedikleri


ama sen

hep öfke taşıyorsun dizinde

yürüyor titrekçe adımların bana karşı


3.

geldiğim denize sür ayaklarını..annem vahası yüzümün

kulaklarımda çınlayan senfoni..yalnız beni düşündüren

kınalı elleri..gelinliği bestelenmiş bağbozumu..sırtında keder taşıyan yonga

filizlerin savrulduğu harman yeri


mektup olduğun anlara uyandım..savrulan sevdaların ardında


ah..kanmadı yokluğuna şiir diye yazdıklarım..ne bir öfke direndim boşluğa ne de seyirci kaldı deniz

sadece simurga özenen bir martı

kesik çığlıklarını saklayan gece

derin kuyulara bildi..bağır bağır..yorumsuz bir kaç dize

çarpıldı yüzüme şamar ..giderken bıraktığın bir kaç söz

babamdan bildi

annemin yünden saçları


ankara havası..beni başkentin ortasında niçin doğurdun!


dönülmez havasında bozlaklar kır şehir

yeşil giydirdin hep ruhuma

sararan düşlerin kesildiği yaz

bir damla su indiğim kuyu

sebepsiz kurumuş ortancalar


aşkın kollarına vermişim..ağrına gitmesin payım

şiir diye andığım

şişe ışıltısı

sonuç: kırık cam

kalp değil ki sen çarpsın yere


4.

boş dilim avare

şebnem olur

tutarsın çiy.. her yerim

dağdan getirilmiş kar


yaz mayıs deniz..yas mayıs densiz

bana öldüğümü hatırlatan..taze filiz

başucumda sözlendiğin şiirler

üç koldan ağıt..kürtçe seslenen omzun..oy havar

darağacı üç fidan




5.

Ne kadar kışkırtsan da

azaltamazsın

o benim anam yar yüzüm



sakındığım

öz



kuş yüreği

teleklerinde bir kaç söz

uçtuğum

çalıştığım uçmaya



oysa ..düşkündür özgürlüğe

gökyüzü hep ben..bende hep



6.

Aynı dalın elmasıyız..aynı çiğdem dağları

yaprak başlar dökülmeye

aşk tutunmaya yeryüzünde



aynı suyun yatağıyız

çarpıla kıvrıla bir nehir

bin nehir deniz



aynı evin çocukları..aynı oda yatağı

pencerelerde eşit doğar güneş

yoksul uykulara




Hüseyin Bozkurt