arası 5 dakika oturmuş
yerine ağır
kütle bozumu

çalmayacakmış zil kalbinde..aksırıklar tut..gibi
şırasında parmaklar oksijen..

yanıcı değil sözlerim ..oksijen
kabartmalı fresklerden geçer içim

sarışın hudut çizerken saatlerim
çınar altı
üşüyen gövdem

dalları kuşlara ver

sekişi sulara

pembeye çalan evişlerin var..ah birikip
kuytularda saklambaç özelliği

saklansam çıkardın karşıma..sayıklasam küplerin ayrıtından

kollarım derin vadi..sarsmaya
hacim gerek


bileşenlere ayrılan şeffaf örtü
kıs kıs gülümseyen delilik

günler deniz günler orman sessizliğinde
günler çok başına hereke vadisinde
ten sesleri biriken..hummalı deniz

çekin üstümde ölüleri!
yıkanabilmeli..çolak kalan anıların içini

uykuda şimdi bütün yıldızlar
uyansın şimdi
çocuk yüzlü sokaklar

eşiği boşalmaya
yüz tutmuş adımlar

bihaber kederden sıyrılıp gelen..hiç bir acı kendini koyvermiyor

yıldız toplamak vakti..şafak sökmeden bir gerçek unutulacak
her şey dün gibi..yaşanılmamış bir boşluk..kalıverecek ruh dökümünde

Bana ne çok benziyor acıların

oranlansa acılar mutluluklarla ..eşitlense Eşref hikayesinde..yalnız geçilir bir sokak..ısınarak

Bazı evler erkenci işçi yorgunluğu
kilim gözleriyle hayale dalan

motifler çeken komparte
kara gözlerin bölünmüşüğü

tıpkı düzleşmeye başlayan saçların
biçimlenmesi kuaförde
kerpiç ve de kırık dökük ev
karkastan mutlu azınlık
altında korkunç çığlık..nehirler yakar

buğusu süslüyor bardağımı
suçüstü kibritleri

alev koruma güdüsünde dağılan iskeleti
çizgi ötesi
kırık dökük
eski bir mahpusun sevgilisi

yıldız sökülür terinde
ten birken..irin
uzak bir düşlem
soyunur gerçeklik

yine de yarın
bugüne yansıdır
deyip pes etmemeli yürek..bir bardak çay
içimi cam olsa bile
bir şekil vermek dünyaya..kilden çıkmış
sorumluluğundaki insan
umudu hep vardır yarına anlatmaya..

bilşenlere giden toz bulutu..sağır çimento
aşkların iskeleti



Hüseyin Bozkurt