Hocam! Yaşamana bak, herkes çalıp çırpıyor
Namusluyum diyenler buna hep göz kırpıyor

Sokakta kim tanır seni, kim selam verir sana
Toplum için hayatı niye atasın arkana

Can hocam! Burası torpilin ana vatanı
İnan çok nadir gördüm helal lokma yutanı

Mustafa hocam, ömür şimdi ziyan içinde
Ne işimiz vardı ki ilim için ta Çin’de

Beğendiremezsin kendini olsan da alim
İnsanlar hakikaten cahil ve de çok zalim

Hiç kimse çok okudun diye de gönül vermez
Ömrünü versen devlet yine bir ödül vermez

Hakiki öğretmendir, dostum Mustafa Tarhan
Gördüm, tam bir ummandır ondaki ilm u irfan

Ne yazık ki değerin yok, okulda, sokakta
Boşa kitap taşıdık, koltukta ve kucakta

Öğretmenlikmiş ha alın başınıza çalın
Günü gelince deriz onlara hoşça kalın
.....

Öldüğümde bir satır, yazmayacak yazara
Karanfiller koyamam gidip de ta mezara