Yavrağzı masumiyetle sarnıçlarına indiğim şiddeti
Kırklanmış bir bebek perçemi yordamıyla
Usulca süzdü
miladın öte yakasında kalmış tanrılar
Paramparça imlerle aynalara çaprazından gözcülük eden erkete benim
Herkesi yansımasından tanıyorum
Yok ki vahdaniyetin tekilliği yazgımın bütünleşen matinelerinde
Seyr-ül seferdir senaryo
Çapraz tutulduğum tayfunların yansılarında
Sarnıçları renkli ağularla berraklaştıran şiddeti
İncir yapraklarıyla saklamasınlar
Doğu’nun karlı dağlarında biten turuncu bir kökü mesela
Nefî ve Bostancıbaşı ile toplumsal yüzyılı siyasala indirgeyen abesi
Şehvetten saçları dolaşmış kadını
Akasyalara düşen elektriğin
Caydırıcı hışırtısını
Saklamasınlar

An,

An’ı tutarsızca galaksilerle ve karanlık ruhlu şaibelerle
Sağladıkça
Tuhaf bir algoritma eşliğiyle
Ardışık kalıyorum
Tekrar,mükerrer, tekrir
Sahi,
Ne diyordu adam: "osmanlıca dediğin nedir ki bir imla üzre gurbete çıkmaktan gayri? "

Bu ardışıklık, bilinci tekrarlayan sapaklarıyla
Sılaya dönüşü
Yavrağzı suçlarla taçlandırır
Krallığım ve gerçeğin çıplak teni
Güneşin batmadığı ufku üşümüş kargaları
Kurtaramaz

Köpekler kadar kederliyim
Sırtına gök binen kamburu
Çivili deltalarla eş tutan ortaklığı
Sevemiyorun
Kötüyüm
Herşeyi sevebilmem lazımdı

İyi ki siyah-beyaz ve siyah ve beyaz çoğullukların çoğu
Yaprak yaprak