H’İÇ Şiiri

Boşversene sen de
Herkes gibi suya sabuna dokunmadan
Şiirmiş şairmiş
Her gün gırla yalanlar servis ederken
Kerli ferli adamlar

Sana mı kaldı imge falan
Uyak cinas mecaz
Yüreğine iş alma
Sıvış buralardan
İhâle sana kalmadan

Mırıl mırıl lisanla konuşuyor
Ne dediği anlaşılmayanlar
Homurdanarak geçiyor insanlar
Eksile eksile
Dünden bugüne bugünden yarına

Yıldızlar da görünmüyor buralarda
Karbonmonoksit içiyor ciğerler
Görüş mesâfesi bir kaç metre
Hoş göğe bakacak mecâli de yok kimsenin
Geçim derdi garibanın sırtında

Yara kabuk bağlamıyor
Ödünçmüş gibi taşınan bedenler
Herkes istiyor ki yetsin her şey
Sorsalar söyleyeceğim
Yokuş aşağı yuvarlananlara bir şey

Oysa biz çocukken
Masmaviydi gökyüzü
Yıldızlar parlayıp duran
Adları vardı sadece bizim bildiğimiz
Sarmaşıklar akşam sefâsı
İğde çiçeği akasya
Dokunmadan geçelim mi şimdi fesleğenlere

E y y günbatımları
E y y serçeler
E y y kırmızı güller
E y y şair söyle şimdi
Yıkansam yedi şiirle
Çıkar mı yüreğimin lekesi
Ve benim değilmiş gibi
Kimse bilmezmiş gibi
Kimse sevmezmiş gibi
Hiç kimse
H’İÇ işte
Neylersin...

Yunus Beypınar
●

Şiirimi serbest şiir kategorisinde günün şiirine layık gören Edebiyat Defteri seçki kuruluna şükranlarımla
Eyvallah efendim
Şiir ola hayrola o vakit.