Gece, efkara çıkarır yeniden tüm yolları.
Ve karanlık vagonlar,
Hasret çeker kuş tüyü yastıklara.
Yıldızları düşer rüyalarımın .
Her gece hasretinin gürültüsü,
İçimi ürpertir sessizce.
Sen gelirsin yine başköşeme.
Ve bir şiir daha söylenir şimdi.
Bir mısra,
Bir söz daha içeriz kana kana.
Ve ben şiirlerin dizelerinden uçup,
Konarım dizlerine.
Yüzümü alırsın avuçlarına.
Dalıp giderim,
Bakıp giderim sevdalar ülkesine,
Seniz izlerim ayışığı şavkında.
Ve çiçek tozları bulaşır, gecenin şarkılarından.
Uyuya kalırım, kala kalırım öylece.
Geceyi hiç bir zaman bitiremeden.
Sabah olur yeniden.
Bir sabah daha ellerimden tutup,
Kaldırıp yatağımdan,
Gündüze emanet eder hayat.
Tüm uykusuz yanlarımla.
Ve ben tekrar aynı düşü,
Tekrar aynı hasreti beklerim sensizce.
Gün biter akşam gelir.
Bu düş asla bitmez.
...Rüzgar...