başını gri bulutlara yasla
bak bekliyor güneş
orada ve kendinden emin olaraktan
ılık bir lodos geçiyor üstünden
sen yaparsın diye diye
geliriz elbet yaşamın üstesinden
hangi yaprak döküldü de...
bahar gelmedi?
bir katre ışık degil miydi?
karanlığı vuran
önünde durulmaz ne varsa
zamanla duruldu elbet
bir doğru bin yalana hükümdar
aşksızlıktan ölenler de
aşka hazır gibiydiler ...
oysa düşmeye cesareti yoktu,
her damlanın toprağa.
kimi tomurcuklarda solgunluk korkusu
ve inan bana
kararan her havada yok yağmur.
her zehir panzehrine gebe
farklı kalpler taşıyan
bir düş ahalisiyiz biz
aynı ağacın yapraklarıyız
aynı su geçmedi mi damarlarımızdan
ve aynı rüzgarlarda sallandık bir zamanlar biz
ümit dolu olmak
ve ümitsizlikten beri olmak...
bu kitabın diğer sayfasında
yazılı güzel günler
bir de gri bulutlarin arkasında
hala güneş
Rüzgar