Ne karayel essin, ne dağ sevinsin
Bilinmedik yerde, gezmek zor imiş
Sussun uğultusu, şu rüzgâr dinsin
Ondaki nâğmeyi, sezmek zor imiş

Okşarken yüzümü, tatlı busesi
Yavaşça kayboldu rüzgârın sesi
Saçlarım okşarken, yârin nefesi
Bu nasıl muamma, çözmek zor imiş

Sürgüne giden o, gözler gülmese
Gönlüm de yaşlanan, çilem dolmasa
Kurşuni tanlarda, fecr de olmasa
Böylesi şiirler, yazmak zor imiş

Saadet gülünü şebnem kaplamış
Bütün güzelliği, dalda toplamış
Benzersiz olduğun hep ıspatlamış
Uzaktan canana, kızmak zor imiş

Güneşin o şavkı vururken yüze
Kalemde sen diye, şahlanır dize
Böyle bir mutluluk, gelmeden göze
Kem gözde bakışı, bozmak zor imiş

Vuslat gerçekleşse, hüzün mü kalır
Sevdanın üstünden, sisler dağılır
Sevdalar göl, nehir, okyanus olur
Böylesi deryada, yüzmek zor imiş

Hicret görünürken, aşkta cefaya
Hicrân bahçeleri, döner sefâya
Açılır kucaklar, ah’de, vefâya
Sevdalı bir gönlü, üzmek zor imiş

Adımı yazdırdım, geçen çağlara
Bağbanlık hoş imiş, bahçe bağlara
Elde çivi, balyoz, çıkıp dağlara
Taşlara resmini, çizmek zor imiş

İnsan haz almaz mı, en güzel sözden
Köşkün güzeliyse, sırçadan buzdan
Uğrun uğrun bakan, fettan bir gözden
Aşkın hasını da, süzmek zor imiş

Ne haldedir, kavuşmayan, aşkına
Ömür gelir geçer, döner şaşkına
Ümidi keserek, gönlün köşküne
Gömülmüş sevdayı, kazmak zor imiş

Bu gönül hasretten alırken payı
Yıkma ne olursun, kaş denen yayı
Ben diye şahlanan, nefs denen şeyi
İlahi aşk yok sa, ezmek zor imiş

Lüzumsuz aşk nedir, herkes soruyor
Can, canan yarına, hayal kuruyor
Göz göze gelince, Dünya duruyor
Şu aşk-ı sevdadan, bezmek zor imiş

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ


ETEK YAZILARI

FECR: Tanın vakti ve kızıllığıyle ilgili
ŞEBNEM: Çiy
CEFA: Zulüm, işkence, acı
SEFA: Gönül rahatlığı, kaygısız sakin olma, eğlence, zevk, neşe
VEFA: Sevme, sevgiyi sürdürme, bağlılık
HİCRET: Göç
HİCRAN:Bir yerden yada birinden ayrılmak, ayrılık
UĞRUN: Gizli, gizlice
FETTAN: Gönül ayartıcı, cilveli
Nefs: Öz varlık, kişilik