Saltanatın cahilliğine çare değil evlât
Kerametin kendinden menkul maşallah
Bir sor kendine, ben kimim yahu diye
Harap ettin kendini boş işlerin peşinde

Kalmaz yaranın ahı yarınlar hesap sorar
Yaradanın merhameti, kudreti sende ne arar?
Don Kişot misali macera aramaktansa gel
Kendin ol, kimseye ızdırap olma, sevgi ver

Yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve gözyaşlıdır bizde
Yer yoktur kibre özgüvene, tevazu vatandır evimize
Yanlışın izinden gitme, bin bilsen de danış bir bilene

Sabra biat eden her daim doğru yolu bulacak
Sen yanmazsan, ben yanmazsam güneş nerede açacak?
Ekmeğini suyunu da ben vereyim oldu olacak

Yolcu hancı şehrine yabancı, sen yapma bari
Sus da adam sansınlar, ayıp oluyor yani
Herkes kendi bildiğini okur, Allah’ın emri

Tavşan atletin yerini kaplumbağanın cesur yüreği alır
Oysa bir kez gelsen sevgi yoluna, ikinin hatrı kalır
Geçiyoruz hepimiz zamanın köprüsünden ağır ağır
Aslolan yaşın değil yaşadıklarındır geçip giderken

Bir yol belirlemiş kendine, oradan gidiyor aklınca
Yaşamaya çalışıyor her an, karınca kararınca
O, nam-ı diğer düz yolların usta şoförü Hayrettin amca
Belki gülecek bir gün yüzü, son fener de sönerken