Zehir zemberek konuşmuşsun arkamdan
Sanki onca şey yaşanmamışçasına, saygısızca
Yılların emeğini bir kalemde silmişsin
Kıymetimi anlarsın yağmurlu havada yalnız başına

Yaşadığımız her hatıraya saygım büyük
Ama artık bu sevda sancısı ikimize yük
Sen yoluna git, ben de kendi yoluma
Paylaşamıyoruz bu aşkı, dibi gördük

Belki seneler geçer de bir gül kokusu çakar burnuma
Seni hatırlayıp ağlarım geçen o yıllara
Ama olsun, bir süre sonra atlatırım bunu da
İyi de olsan, kötü de olsan geçiyor nasıl olsa

Yaşadığımız her hatıra senin gönlünde kalsın
Ben unuturum; beni yağmurlar, seller alsın
Sen ağlama, ben ağlarım yerine
Sen adını koyamadığım bir masalsın

Belki Külkedisi senin adın, belki de Rapunzel
Belki de hiç üflenmemeliydin kulağıma
Geleceksen ben ansızın rüyadayken gel
Gitmeden önce bir öpücük ver yanağıma