4
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1122
Okunma
On yıl sonra karşılaşıp şaşıp kaldığın
Bir an tanıyamayıp sonra hatırladığın
İki üç saat sohbet edip de bıkamadığın
Canında büyütüp hayalinde beslediğin arkadaşın olayım
Kırlarda yürürken acıyıp da koparamadığın
İşinden gücünden fırsat bulup her gün gelip suladığın
Koklayıp da doğa ananın gücünü hissettiğin
Başına taç olmaya layık papatya olayım
Yoluna yol, yemeğine tuz, derdine derman olayım
Dilinden dökülen her söze beste olayım
Kaybolduğunda yüreğine pusula, gözüne ışık
Ruhunu besleyen kitap, sazına âşık olayım
Beni hep yüzünde acı bir tebessümle hatırla
O koparamadığın papatyanın kokusu gelsin aklına
Ayrı yollar olup birleşelim, uzanalım sonsuza
Hep acıyarak bak bana, bir gün sevgimi anlarsın nasılsa
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz