UMUTLAR GÖMÜLÜRKEN SULARA
Ayrı şehirlerde
Aynı damlalarıyla ıslandık yağmurun

Aynı acıyla sızladı yüreğimiz
Aynı hüzün ıslattı gözlerimizi

Kimimiz bodrum açıklarında
Kimimiz adını bilemediğimiz
Aynı umuda yelken açtığımız denizlere
Saf rüyalarımızı gömdük

Umuda yolculuktu bizimki
Uçsuz bucaksız sularda
Kimimizinki daha meme emmekte
Kimimizinki çorabını yardımsız giyememekte
Aynı karanlık sularda bıraktık
O körpe bedenlerini

Adı aylandı,Ahmet’i ne fark eder
İsimleri ayrı olsa da
Aynı sonu paylaştılar
Aynı acıları yaşattılar

Hangi yürek dayanır
Hangi dil ağıt yakmaz
Hangi göz her deniz gördüğünde ağlamaz

Sabahın karanlığını aydınlattığında
motorların ışığı
Kulakları sağır eden feryatlar indirirken
yıldızları sulara
Bir güzel bebekti kıyıda
Mışıl mışıl uyur gibi uzanan

Bu ne ilkti ne de son olacak
Bu ağıtlar hep gariban yürekleri mi yakacak
Bu yaşlar hep biçare gözlerden mi akacak
Anlat hadi yüreğim!
Anlat
Kaç bebek daha boğulacak
Kaç ocak umuda yolculukta dağılacak

26/8/2018. H. Işık