Sevmek lazım...
Tüm olmazlara inat
Soğuk ve karanlık kış gecelerinde
Yıldızlara konan hülyaları
Ayışığında dalan gözleri
Hasret kokarken odaları
İçini ısıtan bir ışığa tutunur gibi
Hep umutlu bir yürek açıp gökyüzüne
Sabrın kurtuluş limanında
Sevmek lazım bekleyişleri
Ya da milyonlar damla içinde,
O tek damlayı bulup, ayırıp kendine
Kana kana içmek
Unutup tüm olan biteni
Saçlarına takılmak, bakışlarında kalakalmak
Gözlerine destan ve gülüşüne şiirler yazmak
Sonra takıp kuşların kanadına sevda türkülerini
Sevmek lazım tüm melodileri
Çok yürümek lazım
Ve geri dönmemek asla
Tutmak ve bırakmamak
Bir bir takip edip nefesini,
Yanmak ikliminde,
Rüzgarlı saçlarına göç etmek
Buğulu gözlerinden içmek
Bir şiir ısmarlayıp en demlisinden
Sevmek lazım mısraları.
Hani bir damlada derya bulmak var ya...
İşte öyle bilmek sevdayı
Bir anda bir ömrü gizler gibi
Bir kalemde bin kelam izler gibi.
Kaybolmak tüm aşk sözlerinde.
Susmak bin bir dille
Suya yazmak tüm soylenemeyenleri.
Ve sevmek lazım kelamı.
Görmek lazım kurak bir çölde
Rızkını arayan kara bir karıncayı.
Aşkını arayan Mecnun’u.
Aramayı bulan meczubu.
İncecik bir ruhu
Taptaze huzuru.
Ve kaçırmamak bir katre süruru.
Maya etmek gününe
Ve büyütmek gönlünde.
Bir bakışla darılmamak
Bir sözle dağılmamak.
Lütfu da kahrı da hep sevmek lazım.
Gülmek lazım...
Gökyüzünde güneşin dudaklarıyla
Dağıtmak lazım tüm kara bulutları
Bir gram tebessüm katıp her güne.
Çözmek lazım mutluluğun gizini.
Bilmek lazım...
Hiç bilinmeyenleri
Hiç bilinemeyecekleri
Hiç bilmediğini bilmek lazım.
Olmak lazım...
Yürekli olmak, sevdalı olmak
Umutlu olmak lazım
Bir kuş gibi gök miktarınca
Bir toprak gibi olgunca
Olmak lazım kalp boyunca
Ve sevmek lazım olgunca.
Rüzgar