Ben bir ara gözlerini gördüm sanki gökyüzünde
Ve defalarca baktım
Dalıp gittim uzaklara
Kelimelerle iç çektim,
Çiçeklerle düş ektim
Kuyruklu uçurtmalarla süzüldüm defalarca
Yağmurlarla üzüldüm
Rüzgarlara bindim sessizce
Her bahar uçacak gibi oldu sanki kalbim
Güneşle sıcacık sarıldım
Yıldızları indirdim gökyüzünden
Dilekler gönderdim gözlerine
Ben bir sabah gözlerini gördüm sanki
Ve ruhum güldü
Her sabah tekrar baktım pencerelerden
Güneş tebessüm getirdi yeniden
Çiçekler şifa
Kuşlar bile şevkle uçuştu üstümde
Sınırsız bir hayal açtım
Daracık duvarlar genişledi
Tüm hüzünlere tek merhem oldu sonsuzluk
Benimse bir tek derdim vardı
O da sensizlik...
Ben bir kış gözlerini gördüm sanki şu dağda
Ve ısındım birden...
Eridi ayrılığın buzulları
Suları indi şehrime
Kana kana içtim
Dindi bekleyişimin susuzluğu
Ben bir ara gözlerimi gördüm gözlerinde...
Ve AŞK diye bir cemre düştü içime
Değişti mevsimim
Takıldım yüzüne, vuruldum gülüşüne
Gönlümden uçuştu deli kuşlar
Ve konmadım hiç,
Dalından başka bir yere
Artiık ben gözlerini gördüm ya...
Sana kördüğüm
Ve başkasına kördüm
Rüzgar