İnsan bu
Ağlar,güler,sever
Dikenler içinde yürür
Sonbaharda bulur aşkı
Ve ayrılığı yaşar bir yandan

İnsan bu
Anneye hala aç..
Annesinin sevgisine ve merhametine

İnsan bu
Kimi zaman bir sevgili kucağına aç
Kimi zaman ise bir türküyü duymaya
Ve kimi zaman seni seviyorum’a

Ben senden hiç birşey beklemedim
Ben senden ummadım..
Ben sende buldum
Sende durdum
Sende gördüm
Hem dünyayı
Hem sonsuz sevgiyi
Beni sensiz kılan
Koşulsuz sevgiyi

Hiçbirşey olmamış gibi
Sevmektir seni sen yapan
Öylesine sevmek
Öylesine alışmak
İnan yavaş yavaş öylesine alıştım
Öylesine alışır oldum yaşamaya

Yaşıyormuş gibi alıyorum nefesi
Yaşıyormuş gibi anlatıyorum
Çünkü ben sensiz yine yaşıyormuş gibi yaşıyorum
Yine devam ederim korkma

Ben korkarak öğrendim
Korkmayarak sevmemeyi..
Bana öğrettin
Teşekkür etmemeyi

Yaşanmamamış
ve yaşanmayacak bütün güzel yıllar için
sonsuz teşekkürler
Olurda bir gün
duyarsan sesimi
Lütfen eğme başını
duymadım de ve geç

Olur da gönlün düşerse başkasına yine
Gül geç
gönlün düşmüş ellere
sevdan olmuş başka birinin diline sevgili
hoşçakal demek düşer bize
güzel gözlü sevda çiçeği