Mevsimlerden sonbahar olsa bile
Yapraklar sararıp düşse yerlere
Gözyaşın yağan yağmurla raks etse
Acılar çöreklense kalbine
Yanıp dönse yürek yangın yerine
Çile yağsa yağmur gibi üstüne
Kalp hiçbir zaman sevmekten yorulmaz

Günlerin dönüşse gecelere
Seni birtek karanlık sahiplense
Yıldızlar gibi gezsen kendi halinde
Hüzün gazel olup yağsa üstüne
Hüzzam makamıyla dönüşse besteye
Düşsen çaresiz dertlere
Kalp hiçbir zaman sevmekten yorulmaz

Geçse de yıllar bu şekilde
Kederin arkadaşın olsa bile
Hüznü giyinsen elbise diye üstüne
Dalsa gitse gözlerin ötelere
Yolculuk başlasa dönüşü olmayan âleme
Vakit saat dolsa en nihayetinde
Kalp hiçbir zaman sevmekten yorulmaz

Çünkü hilkatinde yorulmamak var
Ne olursa olsun usanmamak var
Her defasında mücadele etmek var
Mayasında ebedlere uzanmak var
Kainatı kuşatacak kadar büyüklüğü var
Kalp öyle büyük öyle muhteşem ki
Küheylanlar gibi koşmak doğasında var