“Cihânı hiçe satmaktır adı aşk
Döküp varlığı gitmektir adı aşk”

Bir yörük çadırında tutuşturup ocakları
Üfleyerek ateşi harlanmak bize düşer.
Suyu,toprağı,kurdu,kuşu yok ederek hırsı
Doludizgin taylarla toylamak bize düşer.

Gökyüzüne dikili her sancağı Türkçe sevip
Karşılık beklemeden sadece sevda deyip
Kimse yoksa bile benim tek başıma sahip
Gönül gönül hanelere duyurmak bize düşer.

Terk edip maddeye tamahı, baş tacı manayı
Her eylemin temelinde, her zerrede Allah’ı
Gurbeti vatan sayıp cennete çevir dünyayı
Çıplağı giydirmek, açı doyurmak bize düşer.

Paslanmış yüreklere aşktır umudun aşısı
Yalnızca vicdanda aklanır düşmanlık tasası
Türkün minberde, mihrabında asılı duası
Tutuşturup dizeleri kavurmak bize düşer.

Çorak toprakla buluşturup bereketli suyu
Çölü vahaya dönüştürmek değil mi Türk huyu
Kendi erdeminden, inancından alıp buyruğu
Küllerinden Anka kuşu doğurmak bize düşer


Sinan Yılmaz