Zaman
Hüzün mevsimidir
Yorgun düşmüştür gemiler
Limana demir atnıştır artık
Son seferidir hayatın
Umutlar tükenmiştir birer birer
Söylenecek son şiirdir belki de
Ve belkide yaşanacak bir kaç saat kalmıştır geriye
Tükenmişsindir artık
Sonbahara benzemişsindir bir süre
Dökmüşsündür yapraklarını
Çürümüştür bedenin
Ve artık kaldıramıyorsundur baharı
Kaybedersin sevdiklerini birer birer
Ve sıra sana gelmiştir sinsice
Dönüşü olmayan bir bilet almışsın
Tek kişilik
Tıpkı geldiğin gibi gideceksin
Yalnız
Yapayalnız
Vedalaşmak zordur
Her vedalaşmada bir yanın kesilir
Ve eksik gidersin o meçhul yere
Hiç bir zaman tamamlanmadan
Ve belki de hiç bir şey yaşamadan
Hiç aşık olmamışsındır belki de
Toprağı koklamamışsındır
Uçurtma uçurmamışsındır
Dedim ya yarım kalmışsındır
Saçlarıma karlar yağdı ey sevgili
Kışı yaşıyorum baharın ortasında
Buz kesmiş bedenimle
Gidiyorum
Bir daha dönmemek üzere

Servet Kurt