0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
655
Okunma
Pencere önünde nazlı çiçekler.
Gidişine ağlayıp durdu.
O nasıl gidiş ki acısı ta ötelerden duyuldu.
Bir çiçek sulamışlığın dahi yokken.
Yolda üzerine basıp geçtiğin çiçekler.
Arkandan yas tuttu.
Papatyalar saçını süpürge etti aşka.
Yine de hiç bir aşk zalimlik etmedi sendeki kadar.
Elbet oldu biten aşklar anlaşmazlıkla.
Ama bu kadar can yakmayan.
Bu kadar yürek dağlamayan
Yağmur yağdı sel oldum.
Deprem oldu kazazede oldum.
Sen gittin ya işte ben o gün adam oldum.
Her şey oldum da.
Bir sevilen olamadım.
Yanarım da ona yanarım.
