hani bir de sakız yapmış çam ağaçlarının derdine ortak orman kuşları gibi
ürkekçe kanat çırpardık
bilinmeyen bir denkleme doğru
herkesleşmeyen güneş
ipini deli ruzgarlara vermiş bulut
bir de ağız birliği yapmış damlalarla
kucak açtık bilinmez bir sırra
köhne sokaklarda silik sözler gezerdi
bir yaprak savrulurdu dalından
irkilirdi arsız kediler ve meraklı serçeler
hani bir de afacan çocuk sesleri duyardık
avazı çıktığınca bağıran
taptaze hayallerle gelmiş satıcılar.
halini, halinin lisanıyla anlatırdı oysa ki,
yorgun yüzlü ihtiyarlar
neler demezdi ki geçen zamana
çizgili yüzler, dalgın bakışlar
bir kiraz dalına asılı kalırdı dilekler
seneye hep bir sonraki seneye
beklemeyi çiftçilerden
sevinci işçilerden öğrendik
durmaksızın çalışmak terapisi
yürek boyu gayretler...
sözlerden saraylar yapardık
şiirlerden şehirler
ve şarkılarla kurardık yeni bir dunya düzeni
ama hep yarım bırakırdık
masamızda çayı
bitmesin arzusuyla...
hep bir kalp katardık işimize
aşımızda mutlaka bir parça sevmeklik
ama maya tutmamışsa dokunduğumuz yerler
zamanın ipine bir nasip daha asardık
ve binip kısmetin doru atına
beyaz hülyalara dalardık...
ama biz,
yıllara meydan okuyan dağ yokuşları gibi
zora talip,imkansıza tutsak
kimselerin ugramaya meyli olmayası
bilinmez, ıssız bir bahçe gibi
içimizde büyüttük ,
kırılgan gelincikler, toprağa vurgun kekikler...
güne aşık hercai menekşeler
ama biz yüreğimizin kalemiyle
eşsiz bir süs yaptık birbirimize
ben sözlere, sen resimlere aşk verdin
ya sen ya ben geçtik yükselerek
güvercinlerin kıvrıldığı kaldırımdan
irice günler biriktirdik aklımızın heybesinde
saçlarını ruzgara bırakışın,o ilk telaşın
sokakların tellerine tutunmuş kumrular gibi
yağmuru umursamayan sırılsıklam oluşumuz
yerin ve zamanın önemsizliği
bir doğumu bekler gibi bekleyişimiz
kapısı vuslata açılan günleri
ve biliyorsun bugün cumartesi
sen yoksun
ve biliyor musun
bugün bile ne kadar çoksun ...
ey tamamlayıcısı tüm eksikliklerimin
ve önüne geçiyor seni düşünmek arzusu
tüm sensizliklerimin...
Rüzgar