’’Sensiz üşüyorum bu kış gecelerinde’’
Ansızın bir sızı başlar içimde
Dinmeyen ağrılarım beni çileden çıkarır
Yitik sevdalarımı kemiren yüreğim
Yağan yağmurlarda ıslanır düşlerim
Sensiz bu kış gecelerinde..
Hüzünlü bulutlar dolaşır
Serinliğinde yalnızlığım
Bir rüzgar gibi eserdin yanımda
Anılarım vardı uzağında
Destansı güzelliğin
Ay kadar naif gözlerin
Oysa sesin
Çağırsan geleceğim
Bana yabancı geliyor
Her gün yürüdüğüm bu yollar
Esrarlı bir ışık sanki yanık gözlerin
Üşüyorum özlem dolu bu kış gecelerinde...
Sevgini arar durur umutlarım dosdolu
Ardına kadar açık kış gecelerim senin içiin
İçimde bir sızıdır yokluğun
Hüzünlüyüm sensiz kış gecelerinde
Akar gözlerimden hasret hasret damlacıklar
Kıyısına bu sevdanın
Tutsam ellerini istemeden
Bitmeyen bu isteklerim
Bu özlemler kavurur içimi
Sadece sevgiyi aradım, kırmızı gül bahçelerinde
Duygularım kabarır sensizliğinde
Üşüyorum artık bu kış gecelerinde...

Behçet Bük 2017