7
Yorum
45
Beğeni
0,0
Puan
1746
Okunma
Tüm telaşlarım da bir doz sakinleştirici tüm dertler bir kahve telvesi, okumaya çalışıyorum anne..
Gülümsedim
yüzümün ağır besteleri
zarif eksikliği
ve kederiyle.
Dudaklarımın kenarına vuran
kırgın bir şiiri savurdum
döküldüm içimin kuruyan dallarından
sarı yapraklar misâli
döndüm
ve söndüm ateşimin çemberinde
telaşlar sakin
duruldu sularım.
Sonu başdan görünen işlevler
ve keşkeler eşliğinde
yürüdüm yine kendi içime
adımlarım s’ağır.
İnsan en çok kendine göçermiş
en çok kendisizliğine
bir başınalığı enine boyuna yakıştırıp
kahkahalar iliştirerek
tebessümlerine.
Gülümsedim
bir gülü kâlbime sindirircesine
derine
en derinlere
zarif ve kederli eksikliği ile yüzümün
sahiplenircesine bir kelebeği
ebedi
ve güvenle..
...
Kasım2017
Z. Nâr
Cevap Yaz
