0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1338
Okunma
bir adam bir kadına kalbini açıyordu
hani dünya kadar büyük
hani inmesi güneşin yıldızlarla yere..
sırılsıklam atılan bakışlar,
göz kapaklarında saklı sayısız ışık
aynı yolda sessizce yürüyorlardı
ilerde çok uzakta olmayan bir mektup
içinde kim bilir hangi mutluluk gizli
aldılar, okudular tüm aşk sözcüklerini
en seçkin yerini mühürledi kadınla ,
yalnız adam...
yoldaki kaplumbağaları, tuttukları papatyaları
biriktirdikleri kuru gülleri,
ıslandıkları yağmurları
bir bir tutup silinmez hafizalarında
hep yeniden kaldırdılar
yola düşen çakıl taşlarını...
ısırgan otlarını...
bir yerde kim bilir bilinmez
en güçlü elleriyle
ellerini tuttu,sıkıca kadın
şimdi oradalar
kanatları yüreklerinde
ve aşk çılgınca uçuyor gökyüzünde
Rüzgar
