Her gün gelip kapını çalıyorum.
Belki bir umut, açar diye bekliyorum.
Karanlığa haykırıyorum.
Boş olduğunu bile bile pencerene dalıyorum.
Hayaller kurup maziye bakıyorum.
Bana gülüşünü hayal ediyorum,
Gizli gizli bakışmaları,
El sallamanı.
Kapın açılacak diye ümitle bekliyorum.
Her gün bütün umutlarımı bırakıyorum kapına.
Ertesi gün yeni umutlarla geliyorum sokağına.
Karanlığın en kuytu köşesinde saklanmış,
Kapına bakıyorum yine, bu sefer açılacak diye.
Saatlerce bekliyorum.
Dalıyorum derin hayallerine.
Boşlukta kaybolmuş gibiyim şimdi,
Ve yüreğimde yeni umutlarla bakıyorum pencerene.
Sabahlıyorum her gün aynı köşede.
Bugün de kalbim kırık bir şekilde
Ayrılıyorum kapından,
Yarına çıkar mıyım bilemem.
Bir umuda daha yelken açar mıyım,
Senden tek bir haber yokken.
Uzaklaşıyorum şimdi sokağından.
Keşke diyorum, keşke yanımda olsaydın
Sarılıp sana, bırakmasaydım.
Gözlerine bakıp gitme kal deseydim.
Gittin oysa.
Gidişin bitirdi her şeyi
Umutlara haps etti beni,
Hiçbir yol yok sana dair,
Girdiğim her yol çıkmaz sokak şimdi…