Mehmed’im biz dönerken hep kitaptı bavullar
Daha çok rağbet görüyor, zurnayla davullar.
Mehmed’im, burada herkes birbirini yaftalar.
Net doğruları hiç yoktur, ahlaken araftalar.

Burada gözler açık ama boşluğa bakar.
Küçük bir deliğe oluk oluk para akar
Ülkemde çok cahil, aptal vardır şu kafada:
Bilimselmiş bir şey, anlaşıyorsa bir defada.

Burada her kanalda aynı yüz, aynı adam var
Hiç uyumuyor galiba, sabah var, akşam var.
Peşinden koşuyorlar, omuzlarda kamera
Burada gözboyama, tabasbus on numara

Mehmed’im anlamadım nasıl bir yer, burası.
Nere baksam karanlık, sönmüş ilmin çırası.
Mehmed’im gel köyüme, kitapları yakalım.
İşe yarıyorlar mı, küllerine bakalım.

İtibarın sanma ki bilgin, namusun kadar.
Düşünme, okuma kitapla olma alakadar.
Herkesten çok hem Batı’yı biliriz hem Şarkı
İlme ciddi tapmasıdır Garbın en büyük farkı

Kardeşim! Burada güneş sıvanmış balçıkla
Nasıl olmuş, biliyorsan bari sen, sen açıkla!
Mehmed’im, çok özledik Mayersch’i hem de çok.
Sordum, Gaziantep’te onun benzeri hiç yok.

Mehmed’im, kölesinin dinine girmez efendi.
Bunu anlatalım dedik; nefesimiz tükendi.

Allah’ın değil ancak adamın varsa ekmek var.
Burada herkesin önünde, boyun bükmek var.
Bu ülkede herkesin, -ci, -cu soneki vardır.
Dikkat et konuşurken, hepsinin tiki vardır.

En sevdiğim insanlar, yalan söylüyor bana
Bilmiyorum acaba çok mecburlar mı buna


S / ÂYE 11 KASIM 2017 / ESKİŞEHİR