öyle şeyler biriktirdi ki hayat
büyük bir süzgeçten süzmem gerek
dilime gelen küfür dahil, her türlü sözü.
sesi kulaktan geçirmem gerek
kulağı deliklerden önce
dinlemem sakin bir ortamda
delirmeden kısmam abartının sesini
gerçeği bir güzel yıkamam gerek


duyduklarım boyumdan aşkın
neyim ki ben
kıçı kırık bir halk
göğsümü toma sularına karşı geren
ölümü göze alıp ileri atılan her yıkımda
uslu olup dualarla yetinmemi bekleyenler
hayli doldurmuş para kasalarını
dışarıya gitmiş onca gelir
hep benden gitmiş
benim delik cebimden


hayatın süzgeci epeyi büyük gözenekli
ne oldu ne bitti geçiriyor
sırtımdaki kamburu bile
sus konuşma diyor birileri
sus
uyumaya devam et
başkaları yesin sütün kaymağını
aşırsın yoksulun ekmeğini
senden olsun şehitler
gazeteler yazmasın
sen her yere doldur taziye mesajlarını
bir gören olur belki
yüreğine çöken bu
yıllanmış tortuları
bir çözen

şiir sen neleri alıyorsun içine
uykudan uyanan doluyor sana
kimse bir kukla gibi
oynatılmak istemiyor!..

07. 11. 2017 / Nazik Gülünay